Mówi się, że otoczenie budynku, podobnie jak środek domu, składa się z wnętrz. Autonomiczne strefy ogrodowe, bo o nich mowa, są ważnym aspektem, który powinien być uwzględniony już w trakcie wykonywania planu lub projektu przydomowej sfery. Dzięki takiemu podejściu można mieć pewność, że ogród będzie funkcjonalny dla każdego domownika.
Wnętrza ogrodowe powinny być ograniczone ze wszystkich stron. Przegrody ogrodowych stref mogą z powodzeniem mieć formę roślinną.
Czym są wnętrza ogrodowe? Jakie są ich najważniejsze składowe?
„Wnętrza ogrodowe” to termin stosowany w odniesieniu do charakterystycznych i spójnych pod względem kompozycji przydomowych stref. Mają one cechy autonomiczności oraz pełnią określone funkcje.
Wnętrza w ogrodzie składają z czterech podstawowych części:
- czterech ścian – przegród oddzielających dane wnętrze od pozostałych części ogrodu. Ściany mogą mieć różnoraką postać – być wykonane z posadzonych kwiatów, drzew lub krzewów, mieć formę ustawionych w bliskich odległościach pojemników z roślinami lub być stworzone z elementów małej architektury (np. z części systemów ogrodzeniowych);
- podłogi – płaszczyzny, na którą bezpośrednio oddziałują użytkownicy ogrodu oraz wyposażenie. W zależności od przeznaczenia podłoga może mieć formę nieutwardzoną – zieloną – lub być wykończona wyrobami przeznaczonymi do urządzania przydomowej strefy. Bardzo dobrym rozwiązaniem w drugim przypadku są kostki brukowe i płyty tarasowe;
- sufitu – przestrzeń ogrodu w większości miejsc nie jest ograniczona od górnej strony. Jeśli nie mówimy o altanie lub pergoli tarasów, to fizycznym sklepieniem ogrodowych wnętrz jest niebo;
- mebli – wolnostojącego wyposażenia oraz elementów małej architektury, wpływających na podniesienie poziomu funkcjonalności i estetyki.
Treść znajduje się w archiwum
Możesz ją przeczytać kupując dostęp do naszego archiwum STANDARD.